سکوت ما خیانت به انسانیت است!!

من امروز به کوردها تسلیت نمیگویم که به انسانیت ،تسلیت عرض میکنم بابت فقدان وجدانش که اینچونین جنایاتی را بسیار ساده می انگارد!

یک دقیقه یک کورد باشیم؛یک زن کورد،یک مرد کورد،یک کودک کورد...توقع ما از دیگران چه خواهد بود؟البته من مرز بین کورد بودن وغیرکورد بودن را نمیفهمم،ولی مرز بین توحش وانسانیت را میبینم.اگر مرز و زبان و قومیت سبب این جنایتها ست آرزو میکنم نه مرزی بود نه زبانی نه قومیتی!قانون جنگل توحش را انکار نمیکند! فرق بین جنگل و دنیای ما چیست؟ این که می دریم، این که می کشیم، این که دریدن را میبینیم و سکوت می کنیم ، این که خشم همنوعان دریده شدگان را کتمان می کنیم وپنهان میشویم تا دریده نشویم...

مدتی پیش همینجا فریاد زدم محمد زرار با سهراب اعرابی چه تفاوتی برای ما دارد؟جوابها کمی نه ،شاید خیلی غیرمنصفانه بود!!کم کاری را از خود کوردها می دیدند و اینکه خودشان تلاش نمیکنند تا اطلاع رسانی کنند !من نمیفهمم چرا خود کوردها باید خبر جنایاتی که در کوردستان اتفاق می افتد را به گوش دنیا برسانند؟مگر نه آنکه کوردها هم ایرانی هستند؟مگر نه آنکه کوردستان جزو ایران است؟اگر کورد وکوردستان متعلق به ایران ماست پس چرا خبرهایشان متعلق به خودشان است؟این ماییم که بین خودمان و آنها مرز قائل میشویم ،این ماییم که آنها را از خودمان جدا میکنیم و بعد محکومشان میکنیم به آنچه خود میکنیم...

اعدام فرزاد و شیرین ، همانقدر دردآور بود که کشته شدن محمد مظلومانه بود...چرا خبر مرگ این کودک ساده انگاشته شد؟!

و امروز خبر تکه تکه شدن هفت مظلوم کورد که حداقل دو نفر آنها کودک و دونفر آنها زن بودند.گناه این کودکان چه بود؟عضو پژاک بودند یا عضو پ کاکا؟تروریست بودند یا تجزیه طلب؟

سکوت ما جنایت است...هرکه فعال وخبرنگاری که در قبال این همه جنایت سکوت کند در جنایتهای دوباره فردا برعلیه کوردهاسهمی به نام سکوت خواهد داشت.

بین این همه پایکوبی و شادمانی از سقوط قذافی چند دقیقه ای به عکسهای سیاه دوستان کورد نگاه کنیم و باور کنیم روزی شاید آنان که به کوردستان ظلم می کنند پای میز محاکمه،سکوت ما را مجوز مشروعیت جنایاتشان قلمداد کنند.